Nieuwe indrukken..
Door: Berdien Kloosterman
Blijf op de hoogte en volg Berdien en Esther
27 Februari 2012 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Daar zit ik dan, uitgeteld op de bank na mijn eerste stagedag. (de eerste stagedag heb ik overigens ook doorgemaakt met (bijna) uitgeteld zwangere vrouwen! :))
De afgelopen dagen veel bijzondere dingen mee gemaakt. Mijn vorige blog heb ik op donderdag geplaatst. Op donderdag hebben we een bezoekje gebracht aan de vreemdelingendienst. Voor dat bezoekje moesten we eerst 150 Amerikaanse dollars overmaken (ong. 120 euro). Rond 10 uur eerst SRD geld gepind (rond de 500 SRD is 150 Amerikaanse dollars, en 4 SRD is ongeveer 1 euro), daarna op zoek naar een bank die dit voor ons kon storten op de rekening van de vreemdelingendienst. Met een kwitantie konden we dan de vreemdelingendienst tevreden stellen. Maar vind die ene bank in het grote Paramaribo maar eens, dit geld wil storten. Dat was niet zo eenvoudig, het was erg warm en het kostte veel tijd. We hebben een nieuw gedeelte van Paramaribo mogen zien. Toen dit dan eindelijk was gelukt, rond half 12, op de fiets naar de vreemdelingendienst. De vreemdelingendienst is een groot geel gebouw. En dit gebouw heeft allemaal kleinere afdelingen, die je buitenom kunt bereiken. Je moet dus weer even naar buiten om naar de volgende afdeling te kunnen. Héél onoverzichtelijk, want er staat niet duidelijk aangegeven waar wat te vinden is, en we werden van het kastje naar de muur gestuurd. We hebben een stempel in ons paspoort gekregen voor het kort verblijf visum, geldig voor 90 dagen. Toen we eindelijk zover waren om het nieuwe visum aan te vragen om langer dan 90 dagen te mogen blijven, bleken de nummertjes op te zijn.(rond half 1, en ’t loket is tot half 2 open) We werden uitgenodigd om morgen terug te komen. :) We zijn de terugweg nog even langs t ziekenhuis gefietst en hebben daar ook in de buurt gegeten. ’t Zag er niet zo fris uit maar was wel lekker, had soort van broodje hotdog. Er werd gevraagd of ik peper op mijn broodje wilde. Ja hoor, dat wilde ik wel. Nou beter dus niet kunnen doen, want ik stond volledig in brand. ;) Voor de rest geloof ik niet meer zo heel veel gedaan deze dag. ’s Avonds overheerlijke pannenkoeken gegeten, gebakken door Monique en Klaasje. Ode aan hen, want ’t was genieten! Ben op tijd mn bed ingedoken, want vrijdagochtend hadden we een kennismakingsgesprek in het ziekenhuis.
Rond kwart over 7 op de fiets, om er vervolgens ruim op tijd, om kwart voor 8 te zijn. We werden om 8uur verwacht. Na een kort gesprekje met de directie secretaresse werden we naar het hoofd van de opleiding tot verpleegkundige gestuurd. Zij bleek niet van mijn komst te weten! Mijn hart sloeg ineens heel snel. Had ik voor niks deze sprong in het diepe gemaakt?!?! Door dit alles wist ik mijn afdeling ook nog niet. De andere 3 wel: lisanne en klaasje op de chirurgie en monique op de gynaecologie. De ‘hoofdzuster’ ging proberen om mij daar ook te plaatsen, maar dat kon ze niet direct dezelfde dag nog regelen. Het was druk, ze kreeg gesprekken tussen door blablabla. En ze was ook niet op de hoogte van het kennismakingsgesprek. Zij moest dan ook naar een vergadering, maandag zouden we rondgeleid gaan worden. Na dit korte gesprek maar weer richting de vreemdelingendienst. Wat een ramp… Het nummertje hadden we snel gekregen maar vervolgens moesten we 2.5 uur (!) wachten voordat we aan de beurt waren bij het loket. Het was een bende daar..Niks geen orde en logica. Ik zat me echt op te vreten daar. Toen ik eindelijk aan de beurt was snapte ik ook wel waarom het zolang duurde. Op ’t dooie gemakje en tussen door kletsend met collega’s werd er af en toe een aanvraag afgehandeld. Tss.. Ik mist het georganiseerde Nederland ontzettend. :p Maar.. De aanvraag is ingediend. :) Nu nog 4-6 weken behandeltijd. Vrijdagmiddag weinig gedaan.. Gerelaxed en wasdag gehouden. ’s Avonds zouden we uit eten bij de Roti shop, maar dit kon niet door gaan want deze was gesloten. Toen zijn we naar de waterkant waar we lekker Javaans hebben gegeten. Ook hebben we twee Nederlands studenten ontmoet. We gingen op tijd naar huis en hebben daar een heerlijke zwijmel avond gehad: lekker drankje en daarbij gezellige (liefdes) verhalen.
Zaterdag: Uitgeslapen en daarna boodschappen gedaan met Klaasje. Vanwege een nationale feestdag was de grote supermarkt dicht,waardoor we naar een ‘chinees’ gingen. Zo worden hier de Chinezen genoemd die stuk voor stuk een eigen kleine supermarkt beginnen. Ook was er een kleine markt, en daar hebben we de groente gehaald voor de soep die we zondag gaan klaar maken. Helaas geen Honig pakje, dus dat wordt zelf wat in elkaar flansen. ’s Middags hebben we de palmentuin bezocht onder het genot van het typisch Surinaams schaafijs (’t lijkt op t NL slush alleen kun je hier vele smaken kiezen). De Palmentuin is heerlijk om door heen te lopen. Lekker koel in de schaduw van de palmbomen. Foto’s volgen. ;) ’t was een warme dag. Er was op zich wel te merken dat er een soort van feest was, zo waren er vlaggen gehesen op het vrijheidsplein. En er hing sowieso een ander sfeertje dan door de weeks, maar dat kan ook komen doordat iedereen weekend had. ’s Avonds gingen we bij onze ‘huisbaas’ eten. Heerlijk Surinaams. We hebben ‘pom’ (saus met gestoofde kippenpoten daarin) gegeten, rijst, verschillende soorten aardappel (zoete aardappel, Nederlandse aardappel, en cassave), een speciale jus en heerlijk ijs na. ’t Was erg gezellig! Zijn echt aardige mensen waar we altijd op terug kunne vallen. Klaasje en ik zijn daarna nog even naar het centrum gegaan. Daar was het écht feest: gezelligheid, veel dans, drank en veel Nederlanders. Leuk om even te zien/ mee te maken. Hoewel dat dansen me niet helemaal lag. :p
Zondag gingen we hier in de buurt naar de evangelische broeder gemeenschap. De dienst begon om 9 uur. De belijdenis werd afgelegd door een formulier die werd afgewisseld door zang, opzeggen en voorlezen door de voorganger. Daarnaast werden er alleen maar liederen gezongen uit bijv. joh. De Heer bundel. Daarnaast was het een speciale dienst: er werd een nieuw gemeente bestuurd (soort kerkenraad) verkozen in deze dienst. Dit ging door middel van stembriefjes en de stemmen werden dan geturfd. Eerst was er nog wat ophef over het aantal mensen waaruit gekozen moest worden. De dienst duurde zo’n 2.5 uur. Tijdens het uitbrengen van de stem werd gevraagd of wij Nederlanders een lied wouden zingen. Dit vonden we wel iets te snel maar we hebben beloofd dit volgende week ofzo te doen. Uit de kerk gingen we soep maken. ’t Was een hele kunst zonder dat handige honig pakje. :p Maar tis wel gelukt. Om 17.00 uur ben ik nog met klaasje naar een kinderdienst geweest van de zendingspost van de HHK. ’t Was een rommelige dienst. Omdat er net visitatie bezoek uit NL is geweest, is er het idee om de dienst anders in te gaan vullen. Onze ideeën waren daarvoor hartelijk welkom. Daarom ging het kleine groepje studenten dat er was even apart. Het idee is om een Bijbelstudie of preek apart te gaan houden van de kinderen. Erg leuk dat wij hier in mee mogen denken. Het is belangrijk om met een goed plan te komen, omdat die Bijbelstudie niet voor de studenten die er dan tijdelijk zijn gehouden gaat worden, maar uiteindelijk is dat bedoeld voor de plaatselijke bevolking in Paramaribo. In Powaka loopt de zending inmiddels goed vertelde Dhr. Fekkes. Volgende week is er de maandelijkse dienst in het Lepra dorp. Die hopen we ook bij te gaan wonen. De week daarna zullen we de nieuwe invulling van de dienst gaan uitproberen.
’s avonds op tijd ons nest in, want daar was het dan zover: onze eerste stagedag.
Ik was toch wel zenuwachtig. Ik bedacht me dat ik hier het uiteindelijk voor ben gaan doen. We hadden nu een soort van vakantie en tijdens een evaluatiemoment kwam naar voren dat we toch ook allemaal wel behoefte hadden aan een ritme, structuur. Want zo met z’n 4en vakantievieren was nog niet alles. Hoewel daar natuurlijk ook een stukje gewenning bij zit. Vanmorgen moesten we eerst ons geld betalen (100 euro p/m). Bij navraag blijkt niet duidelijk te zijn waar het geld voor gebruikt wordt. Daarom hoop ik maar 1x te hoeven betalen. Vanochtend kreeg ik ook de doorslag dat ik wel op de gynaecologie en de obstetrie stage mag lopen. Ik ben blij! De eerste 6 weken zal ik nu op de obstetrie lopen en de andere 6 weken op de gynaecologie. Een unieke kans, in NL kom ik hier niet zo snel. Na een rondleiding kwam ik dan op mijn afdeling. Ik werk de komende 6 weken met zwangere en kraamvrouwen. Die baby’s zijn écht lief. Ik mag waarschijnlijk ook een bevalling mee maken.. Ondanks dat ik de zorgcategorie uniek en leuk vind, vond ik deze eerste dag heel apart. Wanneer ik niet naar iemand toe stap, kan ik gerust op de gang zitten de Linda lezen. Ik wordt dan gewoon voorbij gelopen en genegeerd. Verder is alles oud, en is overal een apart mapje voor: de kleine snelhechter is het dossier van de patiënt en die liggen overal, grote mappen zijn de medische gegevens, in een schrift worden de temperaturen en de polsen genoteerd, en in een ander mapje de bloeddrukken. Dat de communicatie naar mij toe ontbreekt, zo ontbreekt naar mijn idee ook de communicatie naar de patiënten toe. Maar goed.. dit zijn eerste indrukken. Ik heb al wel een echo mee mogen maken en lieve kleine baby’s gezien. Ik vind het ontzettend leuk, bijzonder en uniek dat ik een kijkje mag en kan nemen in de gezondheidszorg in een ander land. Daar ga ik van genieten. Wat ik trouwens heel sterk van het ziekenhuis vind: ze zijn heel christelijk. Zo wordt de dag begonnen met het zingen van liederen met personeel en patiënten. Ik zal morgen zien hoe dit gaat. Ben benieuwd!
T internet ligt er veel uit, hopelijk wordt daar deze week wat aan gedaan. En Irene, volgens mij lees jij dit toch wel, die sleutelhanger van Marseille is wel van mij!!
Ik zal deze week foto’s plaatsen, of op deze site of op een andere site maar dan zet ik hier de link wel neer. En de volgende keer hoop ik een kortere blog te schrijven. ;)
Liefs,
Berdien.
Daar zit ik dan, uitgeteld op de bank na mijn eerste stagedag. (de eerste stagedag heb ik overigens ook doorgemaakt met (bijna) uitgeteld zwangere vrouwen! :))
De afgelopen dagen veel bijzondere dingen mee gemaakt. Mijn vorige blog heb ik op donderdag geplaatst. Op donderdag hebben we een bezoekje gebracht aan de vreemdelingendienst. Voor dat bezoekje moesten we eerst 150 Amerikaanse dollars overmaken (ong. 120 euro). Rond 10 uur eerst SRD geld gepind (rond de 500 SRD is 150 Amerikaanse dollars, en 4 SRD is ongeveer 1 euro), daarna op zoek naar een bank die dit voor ons kon storten op de rekening van de vreemdelingendienst. Met een kwitantie konden we dan de vreemdelingendienst tevreden stellen. Maar vind die ene bank in het grote Paramaribo maar eens, dit geld wil storten. Dat was niet zo eenvoudig, het was erg warm en het kostte veel tijd. We hebben een nieuw gedeelte van Paramaribo mogen zien. Toen dit dan eindelijk was gelukt, rond half 12, op de fiets naar de vreemdelingendienst. De vreemdelingendienst is een groot geel gebouw. En dit gebouw heeft allemaal kleinere afdelingen, die je buitenom kunt bereiken. Je moet dus weer even naar buiten om naar de volgende afdeling te kunnen. Héél onoverzichtelijk, want er staat niet duidelijk aangegeven waar wat te vinden is, en we werden van het kastje naar de muur gestuurd. We hebben een stempel in ons paspoort gekregen voor het kort verblijf visum, geldig voor 90 dagen. Toen we eindelijk zover waren om het nieuwe visum aan te vragen om langer dan 90 dagen te mogen blijven, bleken de nummertjes op te zijn.(rond half 1, en ’t loket is tot half 2 open) We werden uitgenodigd om morgen terug te komen. :) We zijn de terugweg nog even langs t ziekenhuis gefietst en hebben daar ook in de buurt gegeten. ’t Zag er niet zo fris uit maar was wel lekker, had soort van broodje hotdog. Er werd gevraagd of ik peper op mijn broodje wilde. Ja hoor, dat wilde ik wel. Nou beter dus niet kunnen doen, want ik stond volledig in brand. ;) Voor de rest geloof ik niet meer zo heel veel gedaan deze dag. ’s Avonds overheerlijke pannenkoeken gegeten, gebakken door Monique en Klaasje. Ode aan hen, want ’t was genieten! Ben op tijd mn bed ingedoken, want vrijdagochtend hadden we een kennismakingsgesprek in het ziekenhuis.
Rond kwart over 7 op de fiets, om er vervolgens ruim op tijd, om kwart voor 8 te zijn. We werden om 8uur verwacht. Na een kort gesprekje met de directie secretaresse werden we naar het hoofd van de opleiding tot verpleegkundige gestuurd. Zij bleek niet van mijn komst te weten! Mijn hart sloeg ineens heel snel. Had ik voor niks deze sprong in het diepe gemaakt?!?! Door dit alles wist ik mijn afdeling ook nog niet. De andere 3 wel: lisanne en klaasje op de chirurgie en monique op de gynaecologie. De ‘hoofdzuster’ ging proberen om mij daar ook te plaatsen, maar dat kon ze niet direct dezelfde dag nog regelen. Het was druk, ze kreeg gesprekken tussen door blablabla. En ze was ook niet op de hoogte van het kennismakingsgesprek. Zij moest dan ook naar een vergadering, maandag zouden we rondgeleid gaan worden. Na dit korte gesprek maar weer richting de vreemdelingendienst. Wat een ramp… Het nummertje hadden we snel gekregen maar vervolgens moesten we 2.5 uur (!) wachten voordat we aan de beurt waren bij het loket. Het was een bende daar..Niks geen orde en logica. Ik zat me echt op te vreten daar. Toen ik eindelijk aan de beurt was snapte ik ook wel waarom het zolang duurde. Op ’t dooie gemakje en tussen door kletsend met collega’s werd er af en toe een aanvraag afgehandeld. Tss.. Ik mist het georganiseerde Nederland ontzettend. :p Maar.. De aanvraag is ingediend. :) Nu nog 4-6 weken behandeltijd. Vrijdagmiddag weinig gedaan.. Gerelaxed en wasdag gehouden. ’s Avonds zouden we uit eten bij de Roti shop, maar dit kon niet door gaan want deze was gesloten. Toen zijn we naar de waterkant waar we lekker Javaans hebben gegeten. Ook hebben we twee Nederlands studenten ontmoet. We gingen op tijd naar huis en hebben daar een heerlijke zwijmel avond gehad: lekker drankje en daarbij gezellige (liefdes) verhalen.
Zaterdag: Uitgeslapen en daarna boodschappen gedaan met Klaasje. Vanwege een nationale feestdag was de grote supermarkt dicht,waardoor we naar een ‘chinees’ gingen. Zo worden hier de Chinezen genoemd die stuk voor stuk een eigen kleine supermarkt beginnen. Ook was er een kleine markt, en daar hebben we de groente gehaald voor de soep die we zondag gaan klaar maken. Helaas geen Honig pakje, dus dat wordt zelf wat in elkaar flansen. ’s Middags hebben we de palmentuin bezocht onder het genot van het typisch Surinaams schaafijs (’t lijkt op t NL slush alleen kun je hier vele smaken kiezen). De Palmentuin is heerlijk om door heen te lopen. Lekker koel in de schaduw van de palmbomen. Foto’s volgen. ;) ’t was een warme dag. Er was op zich wel te merken dat er een soort van feest was, zo waren er vlaggen gehesen op het vrijheidsplein. En er hing sowieso een ander sfeertje dan door de weeks, maar dat kan ook komen doordat iedereen weekend had. ’s Avonds gingen we bij onze ‘huisbaas’ eten. Heerlijk Surinaams. We hebben ‘pom’ (saus met gestoofde kippenpoten daarin) gegeten, rijst, verschillende soorten aardappel (zoete aardappel, Nederlandse aardappel, en cassave), een speciale jus en heerlijk ijs na. ’t Was erg gezellig! Zijn echt aardige mensen waar we altijd op terug kunne vallen. Klaasje en ik zijn daarna nog even naar het centrum gegaan. Daar was het écht feest: gezelligheid, veel dans, drank en veel Nederlanders. Leuk om even te zien/ mee te maken. Hoewel dat dansen me niet helemaal lag. :p
Zondag gingen we hier in de buurt naar de evangelische broeder gemeenschap. De dienst begon om 9 uur. De belijdenis werd afgelegd door een formulier die werd afgewisseld door zang, opzeggen en voorlezen door de voorganger. Daarnaast werden er alleen maar liederen gezongen uit bijv. joh. De Heer bundel. Daarnaast was het een speciale dienst: er werd een nieuw gemeente bestuurd (soort kerkenraad) verkozen in deze dienst. Dit ging door middel van stembriefjes en de stemmen werden dan geturfd. Eerst was er nog wat ophef over het aantal mensen waaruit gekozen moest worden. De dienst duurde zo’n 2.5 uur. Tijdens het uitbrengen van de stem werd gevraagd of wij Nederlanders een lied wouden zingen. Dit vonden we wel iets te snel maar we hebben beloofd dit volgende week ofzo te doen. Uit de kerk gingen we soep maken. ’t Was een hele kunst zonder dat handige honig pakje. :p Maar tis wel gelukt. Om 17.00 uur ben ik nog met klaasje naar een kinderdienst geweest van de zendingspost van de HHK. ’t Was een rommelige dienst. Omdat er net visitatie bezoek uit NL is geweest, is er het idee om de dienst anders in te gaan vullen. Onze ideeën waren daarvoor hartelijk welkom. Daarom ging het kleine groepje studenten dat er was even apart. Het idee is om een Bijbelstudie of preek apart te gaan houden van de kinderen. Erg leuk dat wij hier in mee mogen denken. Het is belangrijk om met een goed plan te komen, omdat die Bijbelstudie niet voor de studenten die er dan tijdelijk zijn gehouden gaat worden, maar uiteindelijk is dat bedoeld voor de plaatselijke bevolking in Paramaribo. In Powaka loopt de zending inmiddels goed vertelde Dhr. Fekkes. Volgende week is er de maandelijkse dienst in het Lepra dorp. Die hopen we ook bij te gaan wonen. De week daarna zullen we de nieuwe invulling van de dienst gaan uitproberen.
’s avonds op tijd ons nest in, want daar was het dan zover: onze eerste stagedag.
Ik was toch wel zenuwachtig. Ik bedacht me dat ik hier het uiteindelijk voor ben gaan doen. We hadden nu een soort van vakantie en tijdens een evaluatiemoment kwam naar voren dat we toch ook allemaal wel behoefte hadden aan een ritme, structuur. Want zo met z’n 4en vakantievieren was nog niet alles. Hoewel daar natuurlijk ook een stukje gewenning bij zit. Vanmorgen moesten we eerst ons geld betalen (100 euro p/m). Bij navraag blijkt niet duidelijk te zijn waar het geld voor gebruikt wordt. Daarom hoop ik maar 1x te hoeven betalen. Vanochtend kreeg ik ook de doorslag dat ik wel op de gynaecologie en de obstetrie stage mag lopen. Ik ben blij! De eerste 6 weken zal ik nu op de obstetrie lopen en de andere 6 weken op de gynaecologie. Een unieke kans, in NL kom ik hier niet zo snel. Na een rondleiding kwam ik dan op mijn afdeling. Ik werk de komende 6 weken met zwangere en kraamvrouwen. Die baby’s zijn écht lief. Ik mag waarschijnlijk ook een bevalling mee maken.. Ondanks dat ik de zorgcategorie uniek en leuk vind, vond ik deze eerste dag heel apart. Wanneer ik niet naar iemand toe stap, kan ik gerust op de gang zitten de Linda lezen. Ik wordt dan gewoon voorbij gelopen en genegeerd. Verder is alles oud, en is overal een apart mapje voor: de kleine snelhechter is het dossier van de patiënt en die liggen overal, grote mappen zijn de medische gegevens, in een schrift worden de temperaturen en de polsen genoteerd, en in een ander mapje de bloeddrukken. Dat de communicatie naar mij toe ontbreekt, zo ontbreekt naar mijn idee ook de communicatie naar de patiënten toe. Maar goed.. dit zijn eerste indrukken. Ik heb al wel een echo mee mogen maken en lieve kleine baby’s gezien. Ik vind het ontzettend leuk, bijzonder en uniek dat ik een kijkje mag en kan nemen in de gezondheidszorg in een ander land. Daar ga ik van genieten. Wat ik trouwens heel sterk van het ziekenhuis vind: ze zijn heel christelijk. Zo wordt de dag begonnen met het zingen van liederen met personeel en patiënten. Ik zal morgen zien hoe dit gaat. Ben benieuwd!
T internet ligt er veel uit, hopelijk wordt daar deze week wat aan gedaan. En Irene, volgens mij lees jij dit toch wel, die sleutelhanger van Marseille is wel van mij!!
Ik zal deze week foto’s plaatsen, of op deze site of op een andere site maar dan zet ik hier de link wel neer. En de volgende keer hoop ik een kortere blog te schrijven. ;)
Liefs,
Berdien.
-
27 Februari 2012 - 23:32
Berdien En Esther :
Kleine aanvulling: ik heb even ervaren om weer in NL te zijn.. Zaterdagmiddag naar de Mac. geweest. Heerlijk! En kijk tegenwoordig 's avonds NOS journaal van 20.00 uur, zo blijf ik toch nog beetje op de hoogte. -
28 Februari 2012 - 09:20
Pa:
Het zijn inderdaad hele verhalen Berdien! Wel mooi om te lezen allemaal en hoe je ons meeneemt de Surinaamse samenleving in!
Wat is obstetrie precies? Heeft dat te maken met die liefdesverhalen!?!? :-) -
29 Februari 2012 - 13:46
Bertine:
Hey Berdien,
wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen. Je schrijft zo, dat ik vaak denk: ja, dat is precies Berdien. Erg leuk, zo blijven we op de hoogte;) De cliënten vragen regelmatig of ik al wat van je heb gehoord, dus het is niet: uit het oog, uit het hart;)
Heel veel succes daar!!
-
01 Maart 2012 - 18:26
Herman:
Heey Berdien, leuk om te lezen dat daar alles weer goed gekomen is! Was zekers wel even spannend dat je eerst geen plekje had?
Ik ga zo naar Oostenrijk, een heel verschil met het warme Suriname ;)
Ben benieuwd naar je volgende verhaal.. -
02 Maart 2012 - 14:26
Hennie:
Hoi Berdien,
Gezellig hoor je verhalen te lezen en zo op de hoogte te blijven van je belevenissen in Paramaribo.
Geniet er lekker van, zeker al wel een mooi bruin tintje op gedaan?
Heel veel plezier en succes daar!!!
Doei Doei
-
02 Maart 2012 - 16:44
Irene:
Hey :)
Leuk om te lezen, haha! Ik lees dit inderdaad en die sleutelhanger haal ik op zodra ik in de GH ben ;)
Wat mooi ook om te lezen dat je contact hebt kunnen krijgen met die mensen van de HHK.
Veel plezier en succes nog verder!
Lfs. -
05 Maart 2012 - 13:15
Gerrieke:
Hee berdien!
Wat een leuke verhalen! Heel veel plezier daar!
Liefs Gerrieke. -
05 Maart 2012 - 18:20
Gerjanne:
Leuk om te lezen! Grappig dat jullie toch allemaal verschillende verhalen plaatsen:)
Geniet ervan!
XxX -
05 Maart 2012 - 19:46
Roelien:
Heel leuk om te lezen wat je daar allemaal meemaakt! Heel veel succes met je stage, ik hoop dat je snel de draai mag vinden want voor je het weet is het om! Geniet ervan!
Liefs,
Roelien -
07 Maart 2012 - 12:35
Mariam:
pff wat een lange verhalen zeg! ;)
maar erg leuk om te lezen! zo heb ik toch nog wat te doen want ik verveel me een beetje nu ik hier ziek thuis zit, maar dat wist je al wel want ik heb je vanmorgen nog aan telefoon gehad! :)
xxx -
15 Maart 2012 - 20:47
Herman:
Niet eens tijd voor een nieuwe update? ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
