Mijn eerste bericht vanuit Suriname!

Lieve allemaal,

Hier is tie dan.. Mijn eerste blog vanuit Suriname! Ik kom net m’n bed uitgerold. ;) Vandaag is het (alweer) dag 4.

Maandag was het dan eindelijk zover.. ik vertrok. Maar daarvoor moest ik natuurlijk eerst mijn koffer inpakken. Wat zag ik daar tegenop, en wat vond ik dat lastig. Gelukkig mocht ik 25kg mee. Toch wel behoorlijk wat. Van pa & ma heb ik een extra lichte koffer gekregen: heel handig dus! Ik heb er écht veel kleren in kunnen stoppen. :) Zondag was de hele familie gekomen, dat was erg gezellig. Van mijn familie heb ik een foto boekje met een persoonlijk woordje gekregen. Erg leuk! Daarnaast kreeg ik van veel mensen kaarten. Ik heb ze allemaal mee genomen.
Na een korte nacht nog even maandagochtend de laatste dingen ingepakt. Op het laatste moment toch nog wat stress: moest nog kopiëren, en door alle stress en spanning was ik de cijfercode van het speciaal gekochte slotje voor de koffer vergeten! Die is ook niet meer in mij opgekomen dus die heb ik maar niet om me koffer gedaan. Tja.. en toen konden we eindelijk gaan. Op de één of andere manier schoof ik telkens voor me uit dat ik over een paar uur voor een behoorlijke periode afscheid zou nemen. Op ’t vliegveld nog even gezellig gedronken en gegeten. En toen moesten we ineens door de douane. En dus afscheid nemen.. Dat was écht niet leuk! Voor ons allemaal ging dit dan ook niet zonder traantjes. Uiteindelijk zijn we gearmd half huilend half lachend door de douane gegaan. Ik denk dat dat er wel heel maf heeft uitgezien.
Het vliegtuig had 15min vertraging. Toen we eindelijk de lucht in gingen voelde het wel heel definitief. Ik had 9 uur de tijd om na te denken waar ik aan was begonnen, dat was eigenlijk totaal niet goed voor mij. Ik heb flink gehuild maar toen dat er uit was heb ik gewoon Yathzee kunnen doen met Klaasje. Was grappig om zo bovenin de lucht te doen! Het was een goede vlucht, we hadden een half uurtje last van turbulentie wat iets minder fijn was.

Aangekomen in Suriname viel er een warme, klamme deken over ons heen. De douane werkte hier niet zo snel, dus we moesten wel even in de rij staan. Daarna moest ik heeel lang wachten op mijn koffer, terwijl de andere 3 hm direct hadden. Toen we onze bagage hadden dachten we rustig onze taxi chauffeur op te kunnen zoeken. Hij zou een bordje met ‘Les bourrets’ in de hand hebben. Maar voordat we die man zagen, werden we lastig gevallen door andere chauffeurs die ons heel graag wilden weg brengen. Eén pakte me bijkans bij de hand. Gelukkig zagen we daar onze chauffeur. Hij was direct heel aardig. Toen we gingen rijden praatte hij honderd uit. En soms ook wel over dingen waar wij niet zo’n heel erge behoefte aan hadden: de bevalling van z’n dochtertje etc. Overigens leek hij wel een beetje afgeleid: hij reed een hele tijd zonder lichtten. Ik vroeg me al af waarom iedereen zo toeterde en knipperde met de lichten. ;) Wat erg leuk was: we kregen ook direct een rondleiding door Paramaribo. En we mochten direct kennis maken met hét bier: Parbo bier. Dit dronk hij zelf ook gewoon rustig achter het stuur, rijdend langs de politie. Op de vraag of dat hier mocht grinnikte hij een beetje dat er hier ook wel een boete voor staat, maar zo laag dat het niet helpt om te voorkomen dat mensen met alcohol op gaan rijden. Nadat we over de Suriname rivier hebben gereden, met een prachtig uitzicht, kwamen we bij ons huisje aan. Hier werden we hartelijk verwelkomd met een knuffel. Er stond een heerlijk fruitschaal op tafel met een kaartje. Ik had dringend behoefte aan een douche dus die heb ik nog even gekomen. Ik ontdekte dat er alleen maar koud water is! Maar dat is hier wel heerlijk hoor. Toen maar snel ’t bed ingedoken.

De volgende ochtend, dinsdag heb ik eerst mn moeder gebeld. Heerlijk om haar even te spreken en te zeggen dat je veilig bent aangekomen. Maar ook wel apart want toen ging ik pas echt beseffen dat dit niet voor 2 weekjes vakantie zou zijn, maar voor 3 maand. Dinsdagochtend hebben we onze kamer ingericht: koffer uitgepakt (ik bleek wel heel kleding mee te hebben t.o.v. de rest), fotohoekje gemaakt en kaartenhoekje. Zal dr wel eens foto opzetten. Dinsdagmiddag hebben we boodschappen gehaald. Dat nam zoveel tijd in beslag! We moesten alles nog uitzoeken natuurlijk. We moesten allemaal nog erg wennen en dat was wel te merken aan de sfeer. In de namiddag maar eens even flink gepoetst. Het was erg stoffig. De bruin/witte muur op mn slaapkamer bleek na een poetsbeurt helder wit te kunnen zijn! Ik had tegen mijn verwachting in, toch wel last van een jetlag: ik was ’s avonds zo moe dat ik rond 9 uur op bed lag. De warmte, nieuwe indrukken en het wennen aan alles zullen daar ook wel in mee spelen.

Woensdag hebben we fietsen gehuurd. Wat een vrijheid ineens. Maar Wat gevaarlijk om hier te fietsen! We dachten rustig naar huis te fietsen maar overal getoeter en gedoe want we fietsen op een éénrichtingsweg! Ze kennen hier geen fietspaden, dus we fietsen gewoon op de weg. Je voelt je net een auto, alleen dan op de fiets. :p ’s middags hebben we wat rond gefietst naar een ander gedeelte van Paramaribo. Daar zijn we naar de combe markt geweest: een grote hal met allerlei producten, ook veel Nederlandse producten. Gisteravond hebben we dan ook erg Nederlands gegeten: rijst, witte bonen in tomatensaus, ijsbergsla en een lekker hamburger met mayo en curry. xD We moeten trouwens koken op maar 2 pitjes! Dus veel ingewikkelds kunnen we ook niet klaarmaken. En voor de afwas moeten we natuurlijk water koken omdat het warme water dus ontbreekt. De vruchten die we hebben gekregen smaken heerlijk en zijn lekker verfrissend. Veel vruchten ken ik helemaal niet zoals pompelmoes en lychees. En de vruchten die ik wel ken smaken hier heel anders.
Gisteravond kregen we studenten van de GH op bezoek. Wel leuk om hen ook even te spreken en handige tips te krijgen.

Vandaag gaan we ons visum regelen, zodat we langer dan 90 dagen mogen blijven. Verder gaan we het ziekenhuis eens even opzoeken. Kijken of het met de fiets bereikbaar is.

Tijdens een voorgaande stage sprak ik een Surinaamse collega, zei vertelde het heel gebruikelijk om 2 maal daags te douchen. Hier snap ik dat wel met dit weer! Dinsdag hadden we regen, maar het was wel klam warm. Gister een heerlijk zonnetje, en de eerste kleurtjes zijn er dan ook. Na de geringste inspanning heb ik alweer behoefte aan een douche.

Liefs,
Berdien!