You've got a blog!

Hoi allemaal!

Ik kreeg al reacties dat het tijd werd voor een nieuwe blog. En ik vond het zelf ook tijd worden! Maandagavond was ik dan ook moedig begonnen met schrijven. Ik had de blog toen nog niet af, en nu is het alweer zondag en zijn we wéér een week verder. De afgelopen week heb ik absoluut niet uit mn neus zitten eten, maar ik ben hier gewoon druk! Naast stage is er ook nog het ‘huishouden’ wat geregeld moet worden. De ene keer moet ik eten koken, de andere keer staat er nog weer een afwas en als die er niet staat is er wel weer genoeg was. Maar inmiddels is het 3 (!) weken geleden dat ik mijn laatste verhaal plaatste, en is er genoeg gebeurd om een uitgebreide blog te kunnen plaatsen. Naast het wennen op stage, hebben we een tripje gemaakt naar de Brownsberg en onder een waterval gestaan, een dokter bezocht, relaxte avondjes met popcorn gehad, een bijz. kerkdienst mee gemaakt, en hebben we verjaardagen gevierd van Lisanne en Monique.

Stage.
Laat ik bij stage beginnen: inmiddels ben ik aan mijn 3e week stage begonnen. Ik mag weer 4 dagen om half 6 op staan. :) Zoals ik al schreef na mijn eerste stagedag is het erg wennen. En dat wennen gaat niet zonder ergernissen. De werkwijze hier is erg moeilijk te begrijpen. Het taakgericht werken zorgt ervoor dat ik weinig overzicht krijg op de afdeling. Tot nog toe mag ik elke ochtend alle bedden opmaken. Daar zit totaal geen uitdaging in! Gefrustreerd en geërgerd ging ik dan maar weer de bedden opmaken.., ondertussen denkend aan de goede manier van zorgverlening @ NL. De eerste dagen had ik echt geen plezier in mijn stage. Inmiddels probeer ik het constant vergelijken te voorkomen en te begrijpen waarom men het hier op deze manier doet. Maandag heb ik gevraagd of ik mogelijk deze week op de medicijnkamer kan komen te staan of baby’s mag verzorgen, zodat ik nieuwe dingen kan leren. Door personeelstekort kon dat eigenlijk niet.. Maar men ging hun best doen om te zorgen dat ik woensdag iets nieuws mocht leren! En tot mijn verrassing mocht ik Dinsdag al wat anders. Dinsdag, woensdag en donderdag heb ik baby’s leren verzorgen. Dinsdag mocht ik direct een kindje ‘baden’, nadat er 3 waren voor gedaan. Ik vond het best eng.. Zo’n klein wezentje.. Straks laat ik het vallen ofzo! Maar het is goed gegaan. Mijn collega’s moesten erg lachen toen ik aan het toch wel een beetje eng te vinden. Ze vonden het een goede leerschool voor later.. :p De 2e dag werd ik al erg ‘vrij’ gelaten. Mijn collega ging namelijk zonder overleg ‘andere dingen’ doen. Ze was ineens nergens te bekennen. Dus ik was vast begonnen, en dat moest ook. Halverwege het eerste kindje kwam ze binnen en nam ze ’t snel over want ik was niet snel genoeg en anders wat de baby te koud. De moeders hadden trouwens wel door dat ik het nog niet zo vaak hadden gedaan en ze keken dan ook erg kritisch toe. Logisch ook, want het natuurlijk hun kleine kindje. Het personeel praat de hele tijd over ‘die baby’, i.p.v. dat zij het kindje bij de naam noemen. Naast het verzorgen van de baby wordt er af en toe begeleiding gegeven aan de moeder over borstvoeding. Maar die begeleiding is minimaal. Eigenlijk wordt er vanuit gegaan dat de moeder wel weet hoe het kind verzorgd en aangelegd moet worden. En vaders.. Die zijn hélemaal niet in beeld en krijgen echt geen begeleiding. Er wordt geen eens gevraagd hoe zij het vinden om vader te zijn geworden. Ook zo’n bijzondere situatie: Er moest een kindje geprikt worden op geelzucht. Om de één of andere reden kwam het lab niet boven maar moest ik met het kindje naar beneden. Ik wou het kindje in het wiegje mee nemen naar beneden, maar dat mocht niet. Ik moest het kindje in mijn armen mee nemen naar beneden. Liep ik daar met een kind in mn armen door het ziekenhuis, naar buiten, naar de bloedafname. Misschien kan/mag ik binnenkort foto’s maken van het ziekenhuis, dan krijgen jullie meer een beeld van hoe dat er uit ziet. Vond het erg apart om zo met het kindje aan de wandel te moeten en iedereen vroeg zich af of het kindje van mij was. Na 3 dagen baby’s te hebben verzorgd, krijg ik er al wat meer handigheid in. Het is erg leuk om die kleintjes te verzorgen. Aankomende week hoop ik op de medicijn/behandelkamer te staan. Ik ben benieuwd!
Vorige week hoefde ik maar 3 dagen stage te lopen, donderdag was een officiële feestdag vanwege een hindoestaans feest. De 3 werkdagen werden voor mij 2 dagen: ik werd namelijk ziek. Dinsdag kreeg ik overal jeuk. ’S Avonds bleek dat ik ook bultjes/vlekjes had. Ik ben op tijd gaan slapen, in de hoop dat het de volgende ochtend weggetrokken zou zijn. Na een beroerde nacht bleek ik helemaal onder de uitslag te zitten. Ik voelde me echt lamlendig. De andere meiden moesten gewoon naar stage. Ik was erg blij met onze lieve verhuurders die boven ons wonen. Ik heb hen om advies gevraagd en zij adviseerden mij om toch naar een dokter te gaan. Door de regen (want dat deed het net die dag), op de fiets naar de polikliniek van het ziekenhuis. Het was bijzonder om hier een dokter te bezoeken. Zo anders dan in Nederland. Voordat ik een dokter kon zien, werd mij eerst verteld dat ik contant moest betalen, 110 SRD. Toen ik akkoord ging moest ik mijn naam met geboortedatum opschrijven. Ik mocht vrijwel direct door naar de dokter. Ik kreeg geen hand van hem, en hij maakte zich erg druk om het feit dat ik nat op de stoel ging zitten. Vanaf een afstand diagnosticeerde hij dat ik een allergische reactie ergens op had. Hij vroeg zich af of ik bang was voor prikken. Toen ik vertelde dat niet te zijn, had hij een behandeling in gedachten. Met een briefje wat een recept moest voorstellen voor een kuur van 3 dagen, andere pillen een vloeistof werd ik weer naar buiten gewerkt. “Ga maar naar de apotheek, dan zal de verpleegkundige je zo een injectie geven”. Even buiten het hek om lopen, naar de apotheek. Daar moest ik even wachten en vervolgens kreeg ik mijn pilletjes in een boterhamzakje. Ik weer terug naar de polikliniek voor de injectie. Ik mocht in de post komen, en mocht doorlopen achter het loket. De verpleegkundige maakte voor mijn neus de spuit klaar. Ik ging klaar zitten met mijn arm, want ik had begrepen dat het een intramusculaire injectie zou zijn. Ze deed een gordijn dicht en zei vervolgens dat ik de prik niet in mijn arm maar in de bil kreeg. Heel apart idee dat het kantoor ook een behandelkamer moest voorstellen. Na de prik mocht ik vervolgens betalen en toen kon ik gaan. De rest van de dag beroerd in bed gelegen met goede zorg van de huisbaas/bazin. Ik kreeg soep en thee. Echt lief! In de middag trokken de vlekken weg. Ik heb tot en met zondag uitslag gehad. Het verloop was erg wisselend. De ene ochtend werd ik met een opgezet gezicht wakker, een andere keer alleen onder de jeukende plekken. Vooral vrijdag maakte ik mij zorgen, ik had toen nog één pilletje van de kuur dexamethason, en juist toen werd ik erg slecht wakker. Straks was het een reactie op iets in huis en trok het helemaal niet meer weg! Dan kon ik wel naar huis gaan.. Maar het viel allemaal mee gelukkig! Overdag trokken de plekken weer weg.. Ik snap niet wat het geweest is, maar ik ben nu weer fit.

Weekend.
De weekenden zijn hier heerlijk relax. Echt een vakantie idee. We kijken regelmatig ’s avonds een filmpje, nadat we popcorn hebben gebakken! We zijn nu bezig met de film Troye, voor echte stoere meisjes in Suriname. Haha. Vorige week vrijdag was Lisanne jarig, en dat hebben we gevierd! Maandag was Monique jarig, dat hebben we afgelopen vrijdag gevierd. De donderdag voor Lisanne haar verjaardag waren we, zoals ik al schreef, vrij vanwege een officiële feestdag. Het Hindoestaanse Holi Paghwa feest. Deze dag werd ondergesneeuwd door een georganiseerde Pink Ribbon actie. Er was een loop georganiseerd tegen borstkanker. Vervolgens was er een groot feest, vergelijkbaar met het bevrijdingsfestival in Zwolle. Het was op zich wel gezellig maar ik vond het jammer dat er niks van het Hindoestaanse feest te zien was in het centrum van Paramaribo. Naast het vieren van feestjes maken we trouw één dag in de week het hele huis schoon. Echt een drama hier met dat warme weer. Het zweet staat dan op mn rug. Maar daarna is het huis weer lekker fris en dat is een fijn resultaat.
De weekenden gaan snel voorbij, maar de zondag houden wij het rustig. Hoewel.. vorige week zondag is me toch wat overkomen! Wij zouden naar de Baptisten gemeente gaan, deze zou rond 10 uur beginnen was ons verteld. Op de fiets er naar toe.. Bleek de kerk al begonnen te zijn. Ik zag iets daarvoor nog een andere kerk die nog wel moest beginnen. Dus hup, omgekeerd en ‘De kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen’ binnen gestapt. Het was een zéér bijzondere dienst.. De liederen waren bijzonder, en het heilig avondmaal werd aan iedereen uitgedeeld. In plaats van wijn dronk men water(na onderzoek bleek men tegen het nuttigen van alcohol te zijn), wat zelfs bij baby’s in de mond werd gegoten. Er werd gesproken over het boek van Mormon.. Geen idee wat dat moest zijn.. Na de dienst google maar eens afgezocht en de kerk houdt er nogal bijzondere ideeën op na. Voor meer informatie: google ook maar eens op deze kerkgemeenschap. Ik kan er nog wel meer over vertellen maar dan wordt deze blog echt te lang. Vanmorgen wel de baptisten kerk bezocht. Het was een fijne dienst, met eindelijk een gewone preek.

Brownsberg & Commewijne.
Na onze eerste stageweek vonden we het tijd voor iets leuks. Via een tourorganisatie gingen we naar de Bronwsberg. Wat een belevenis! De weg er naar toe was een hele ervaring. Over een hobbelige, glibberige weg gingen we naar boven. We waren al gewaarschuwd voor een extra spannende rit i.v.m. regenval een aantal dagen daarvoor. Spannend was het zeker. De bus slipte trok het soms maar net aan. Lisanne stond op het punt om uit de bus te springen en mijn praatjes waren ook wel verdwenen. Eenmaal boven konden we even bijkomen om vervolgens aan onze toch te beginnen naar beneden. Met prachtige uitzichten en een pittige tocht door de jungle, met uitglijd gevaar, kwamen we bij de waterval.. Geweldig om het koude, verfrissende water over mij heen te laten stromen. Een waterval zien is mooi, maar eronder staan was een bijzondere ervaring! Na te hebben genoten van dit moment begon de klim naar boven.. Een zware, pittige tocht. Totaal bezweet en bevuild kwamen we boven aan, waar een heerlijke maaltijd voor ons klaar stond. En ja.. dan nog weer met de bus de hobbelige, glibberige weg naar beneden.. Nu moesten we zelfs gaan tegen hangen! Na deze enge weg volgde er nog een rit van ruim 2 uur naar de stad. Een hele mooie rit langs savanne gebieden, en langs inheemse dorpjes soms met soms zonder stroom. Hutjes van stro/riet langs de weg, een groepje donkere vrouwen komt ineens uit de struikjes. Heel bijzonder. Het was een avontuurlijke dag, met heerlijk weer.

Gisteren zijn we naar district Commewijne geweest: met een bootje over de Suriname rivier, dolfijnen spotten en plantages bezichtigen. Helaas werkte het weer niet zo mee: regen regen regen regen. Toch kijk ik terug op een geslaagde dag. Want we waren met een leuk gezelschap: er ging nog twee studenten van de GH mee, en de reisleider was ook aardig. We kregen een rondleiding over een tweetal plantages. Ik had een heel ander beeld van plantages: uitgestrekte groene gebieden.. Maar het blijkt een klein dorpje te zijn, met een fabriek een op zich zelf staande economie. Ook zijn we naar het openlucht museum over de slavernij geweest. Een heel stuk geschiedenis over Suriname en over de tijd van de slavernij werd ons verteld. Interessant! Het mooiste/bijzonderste van de tour was het spotten van dolfijnen. Op dat moment was het droog. Met de camera in de hand zat ik voorop de punt om een dolfijn op de foto en film te krijgen. Dat was niet gemakkelijk. Halverwege heb ik de moed op gegeven en heb ik genoten van dat moment, en de beelden op geslagen op mijn netvlies. Het was heel mooi om te zien. Ze waren ook niet bang, zwommen naast de boot. Echt heel leuk! De dag is met een lekkere maaltijd bij De Pizzahut.

Nieuws.
En dan tot slot nog een heugelijk feit: we hebben warm water in de douche. Heerlijk! Vrijdag de hele dag mannetjes in en om het huis aan het werk. Met zonnepanelen en een zonneboiler op het dak komt er warm water uit de douche!

Zo..tot zover mijn update.. Ik kan nog veel meer vertellen maar het wordt écht te uitgebreid. Ik heb in elk geval al wel Roti gegeten en dat smaakte goed.
Bedankt voor alle reacties! Erg leuk om wat van jullie te horen :)

Liefs,
Berdien.