Le dernier semaine en Burkine Faso
Door: Berdien Kloosterman
Blijf op de hoogte en volg Berdien en Esther
16 December 2013 | Burkina Faso, Bobo-Dioulasso
Maandag 16-12-2013
Bonjour,
Bij deze mijn laatste blog vanuit Burkina Faso. Vanavond ben ik in Ouagadougou aangekomen en op dit moment verblijf ik weer in het h’auberge waar ik mijn eerste nachtjes van dit avontuur ook heb geslapen. De afgelopen twee dagen ben ik in Kaya geweest. Zaterdag was het tijd om afscheid te nemen van Bobo-Dioulasso. Het was niet leuk om afscheid te nemen van Bobo, in de wetenschap er zeer waarschijnlijk nooit weer te komen. Ik had het gevoel net ingeburgerd te zijn: twee keer per dag rijst met saus eten van mama, tegen de afzetterij in kunnen gaan omdat ik eindelijk ook de normale prijzen wist, en op m’n fietsje zelfstandig door Bobo kunnen racen zonder te verdwalen. Daarnaast was er het wond zorg project waar ik helemaal mijn draai in had gevonden. Het verzorgen van de wonden was erg geslaagd: er kwamen per ochtend zeker 50 kinderen! Het was super leuk om het plan uit te denken en uit te voeren samen met Marie en Dorien. Om de zorg voort te kunnen zetten heeft Marie een basispakket aan materiaal gekregen. In januari komt er een nieuwe vrijwilliger die mogelijk ook kan mee helpen om zorg te blijven geven. Ook het achterlaten van mama met haar potten en pannen was apart. De periode dat we bij haar hebben gewoond, is er veel gebeurd. Mooi momenten zoals het leren dansen op de veranderen en de verjaardag van Dorien, maar ook minder mooi momenten zoals geldproblemen. De mooie momenten hebben we vast gelegd en ingelijst voor hoor. Ze was de koning te rijk met de fotolijst! Foto’s zijn erg kostbaar en bijzonder in Burkina. Het was erg mooi om haar zo blij te zien! Ik kijk terug op een bijzonder mooie tijd in Bobo.
Na een rit van 11u i.p.v. 6u ben ik in Kaya aangekomen. We hadden het mooi gepland: vanuit Bobo naar Ouagadougou, een rit van 5u met de bus. Daarna nog 1u door naar Kaya, ook met de bus. Maar de busrit naar Ouagadougou duurde iets langer dan gepland, aangezien er om de 3 kwartier werd gestopt voor mannen die hun behoefte naast de bus moesten doen. Zelfs de kinderen, die deze busreis in volle getale aanwezig waren en hun stem lieten horen, wisten nog beter met hun behoeften om te gaan. De bus was helemaal vol gestouwd en ik heb de hele tijd met mijn benen opgetrokken op de stoel moeten zitten vanwege gebrek aan ruimte. Na een rit van ruim 6u dan eindelijk in Ouagadougou aangekomen, bleek de bus naar Kaya vanaf een andere locatie van de busmaatschappij te stoppen. Met 6 koffers is verplaatsen moeilijk en dat wisten de taxi mannen ook. Onderhandelen over de prijs was te vermoeiend en dus.. heel wat CFA lichter kwamen we, te laat voor de bus die we zouden moeten hebben, aan bij de andere locatie. Gelukkig ging er een uur later nog een bus. Deze kwam vervolgens te laat en de busrit bleek 2u i.p.v. 1u te duren. Nou een klein beetje vertraagd kwamen we dus aan in Kaya. Hongerig en moe. Ik zag de pizza al voor me liggen maar helaas.. even ergens eten er niet in. We werden naar een hotel gestuurd, maar wisten natuurlijk niet de weg. Dus gevraagd aan een mannetje, die wel even mee zou lopen. Het was ab-so-luut niet ver! Nou werkelijk.. twee kilometer lopen langs een uitgestorven weg.. was daar het hotel. Maar daar was geen mens te bekennen! Wat een tegenvaller.. Maar gelukkig was er een mevrouw die bedacht had om een tafel bij een benzinestation neer te zetten, krop sla er bij, tomaatje en verkopen maar: salade. Dus daar zaten we.. op een stoeltje bij de benzinepomp sla te eten i.p.v. pizza. Vervolgens een kilometer terug om te genieten van een heerlijk bed zonder kuilen in het matras. En dat heeft alles goed gemaakt. Gisteren een rustig dagje gehad: voor de laatste keer een Afrikaanse kerk bezocht en voor de rest heerlijk gerelaxed en even het centrum bekeken. Vandaag het project van een Nederlandse stichting (stichting kinderhulp Burkina Faso) bekeken. Ik was erg onder de indruk van het bezoek aan het atelier waar 36 probleem jongens de mogelijkheid krijgen om verschillende vakgebieden (kapper, houtbewerking, naaien, kippenveehouderij, zelfzorg: kleren wassen etc.) aan te leren. Dit project wordt gerund door Burkinabezen zelf. De producten en diensten die ontstaan uit het werken van de jongens worden gratis aan de medebevolking aangeboden. Bijzonder mooi om met eigen ogen te zien hoe goed dit project is opgezet en hoeveel voordelen er met dit project worden bereikt. Verder heb ik vandaag de markt van Kaya bezocht. Kaya staat bekend om de mooie handgemaakte tassen en portemonnees van echt leer die ze hier voor weinig geld verkopen.
Morgen gaan we starten met een driedaagse trip waar bij we het wildpark in Nazinga bezoeken. En dan is het vrijdag tijd om naar Nederland te gaan om kerstfeest te vieren.
Au revoir!
Bonjour,
Bij deze mijn laatste blog vanuit Burkina Faso. Vanavond ben ik in Ouagadougou aangekomen en op dit moment verblijf ik weer in het h’auberge waar ik mijn eerste nachtjes van dit avontuur ook heb geslapen. De afgelopen twee dagen ben ik in Kaya geweest. Zaterdag was het tijd om afscheid te nemen van Bobo-Dioulasso. Het was niet leuk om afscheid te nemen van Bobo, in de wetenschap er zeer waarschijnlijk nooit weer te komen. Ik had het gevoel net ingeburgerd te zijn: twee keer per dag rijst met saus eten van mama, tegen de afzetterij in kunnen gaan omdat ik eindelijk ook de normale prijzen wist, en op m’n fietsje zelfstandig door Bobo kunnen racen zonder te verdwalen. Daarnaast was er het wond zorg project waar ik helemaal mijn draai in had gevonden. Het verzorgen van de wonden was erg geslaagd: er kwamen per ochtend zeker 50 kinderen! Het was super leuk om het plan uit te denken en uit te voeren samen met Marie en Dorien. Om de zorg voort te kunnen zetten heeft Marie een basispakket aan materiaal gekregen. In januari komt er een nieuwe vrijwilliger die mogelijk ook kan mee helpen om zorg te blijven geven. Ook het achterlaten van mama met haar potten en pannen was apart. De periode dat we bij haar hebben gewoond, is er veel gebeurd. Mooi momenten zoals het leren dansen op de veranderen en de verjaardag van Dorien, maar ook minder mooi momenten zoals geldproblemen. De mooie momenten hebben we vast gelegd en ingelijst voor hoor. Ze was de koning te rijk met de fotolijst! Foto’s zijn erg kostbaar en bijzonder in Burkina. Het was erg mooi om haar zo blij te zien! Ik kijk terug op een bijzonder mooie tijd in Bobo.
Na een rit van 11u i.p.v. 6u ben ik in Kaya aangekomen. We hadden het mooi gepland: vanuit Bobo naar Ouagadougou, een rit van 5u met de bus. Daarna nog 1u door naar Kaya, ook met de bus. Maar de busrit naar Ouagadougou duurde iets langer dan gepland, aangezien er om de 3 kwartier werd gestopt voor mannen die hun behoefte naast de bus moesten doen. Zelfs de kinderen, die deze busreis in volle getale aanwezig waren en hun stem lieten horen, wisten nog beter met hun behoeften om te gaan. De bus was helemaal vol gestouwd en ik heb de hele tijd met mijn benen opgetrokken op de stoel moeten zitten vanwege gebrek aan ruimte. Na een rit van ruim 6u dan eindelijk in Ouagadougou aangekomen, bleek de bus naar Kaya vanaf een andere locatie van de busmaatschappij te stoppen. Met 6 koffers is verplaatsen moeilijk en dat wisten de taxi mannen ook. Onderhandelen over de prijs was te vermoeiend en dus.. heel wat CFA lichter kwamen we, te laat voor de bus die we zouden moeten hebben, aan bij de andere locatie. Gelukkig ging er een uur later nog een bus. Deze kwam vervolgens te laat en de busrit bleek 2u i.p.v. 1u te duren. Nou een klein beetje vertraagd kwamen we dus aan in Kaya. Hongerig en moe. Ik zag de pizza al voor me liggen maar helaas.. even ergens eten er niet in. We werden naar een hotel gestuurd, maar wisten natuurlijk niet de weg. Dus gevraagd aan een mannetje, die wel even mee zou lopen. Het was ab-so-luut niet ver! Nou werkelijk.. twee kilometer lopen langs een uitgestorven weg.. was daar het hotel. Maar daar was geen mens te bekennen! Wat een tegenvaller.. Maar gelukkig was er een mevrouw die bedacht had om een tafel bij een benzinestation neer te zetten, krop sla er bij, tomaatje en verkopen maar: salade. Dus daar zaten we.. op een stoeltje bij de benzinepomp sla te eten i.p.v. pizza. Vervolgens een kilometer terug om te genieten van een heerlijk bed zonder kuilen in het matras. En dat heeft alles goed gemaakt. Gisteren een rustig dagje gehad: voor de laatste keer een Afrikaanse kerk bezocht en voor de rest heerlijk gerelaxed en even het centrum bekeken. Vandaag het project van een Nederlandse stichting (stichting kinderhulp Burkina Faso) bekeken. Ik was erg onder de indruk van het bezoek aan het atelier waar 36 probleem jongens de mogelijkheid krijgen om verschillende vakgebieden (kapper, houtbewerking, naaien, kippenveehouderij, zelfzorg: kleren wassen etc.) aan te leren. Dit project wordt gerund door Burkinabezen zelf. De producten en diensten die ontstaan uit het werken van de jongens worden gratis aan de medebevolking aangeboden. Bijzonder mooi om met eigen ogen te zien hoe goed dit project is opgezet en hoeveel voordelen er met dit project worden bereikt. Verder heb ik vandaag de markt van Kaya bezocht. Kaya staat bekend om de mooie handgemaakte tassen en portemonnees van echt leer die ze hier voor weinig geld verkopen.
Morgen gaan we starten met een driedaagse trip waar bij we het wildpark in Nazinga bezoeken. En dan is het vrijdag tijd om naar Nederland te gaan om kerstfeest te vieren.
Au revoir!
-
17 December 2013 - 13:47
Els:
Hey berdien,
Wat een gave dingen allemaal man! Geniet nog evenvan je paar dagen vakantie en een goeie terug reis!
Liefs Els -
17 December 2013 - 13:54
Marieke:
Meis,
Wat veel heb jij meegemaakt en gedaan enorm gaaf allemaal stiekum een klein beetje jaloers, ;-)
Maar ook erg dapper van je allemaal!!
Ben benieuwd naar al je verhalen!!
Geniet nog van de laatste dagen en suc6 met afscheid nemen!!
Goeie reis terug!!
Liefs Mariek -
17 December 2013 - 13:59
Monique Wolters:
Fijn te horen dat je een positieve indruk hebt van ons Centrum voor straatkinderen te Kaya.
Fijne verdere dagen!
-
17 December 2013 - 14:00
Pa:
In Genemuiden is het hotel MarBarti ("Veel voor weinig"), gereed gemaakt voor ontvangst: de stamppot staat reeds te sudderen, het badzout onder handbereik, de wasmachine in opperste staat van paraatheid..... Om onze zwerver weer in de armen te kunnen sluiten! Goede terugreis en behouden aankomst samen.
Pa&Ma -
17 December 2013 - 14:06
Monique:
Hee chick!
Wat ben ik super trots op jou dat jij dit avontuur bent aangegaan!
Geniet van de laatste daagjes en dan weer terug naar de mensen die onwijs veel van jou houden!
Meid, ik hoop je snel te zien en te genieten van je verhalen!
Gods zegen voor de laatste dagen en vooral voor een goede thuiskomst!
Monique -
17 December 2013 - 14:08
Lisanne:
Hoi lieve Berdien,
Echt weer een leuk verhaal, je hebt superveel meegemaakt daar!
En straks weer in de 'vlugge' cultuur van NL functioneren, hopen dat er dan snel een gaatje vrij is zodat we kunnen afspreken!
Geniet van je laatste tripje, nu kan het nog!
En alvast een hele goede terugreis, en tot snel!!
Liefs Lisanne -
18 December 2013 - 09:53
Hennie:
Ha die Berdien,
Geniet van je laatste dagen, een goede terug reis en tot ziens in Gaelemuun. -
19 December 2013 - 07:59
Jantje:
Hej Berdien!
Leuk om te lezen hoe je et daar hebt en wat je hebt beleefd! Goeie terugreis alvast!
Groet Jantje -
19 December 2013 - 11:35
Agnes:
Goede reis, Berdien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
