Dokter en koningin ‘Berdiet’

Zaterdag 30-11-2013

Wauw morgen is het al december. De tijd gaat nu toch wel erg hard. Ik had de eerste weken niet gedacht dat ik dit zou kunnen denken. Zojuist met de Nederlanders in Bobo sinterklaasavond gevierd. En ja.. er waren zelfs een échte sinterklaas en piet. Alleen het paard was vervangen door een karretje getrokken door een ezel. Het was gezellig met overheerlijk eten. Echt genieten!

De afgelopen twee weken zijn vlug voorbij gegaan. Het huis voelt inmiddels als een beetje thuis, en sinds gisteren is de elektriciteit gemaakt na veel gezeur over geld. Daardoor was de sfeer in huis soms wat minder gezellig. Maar goed, nu kan ik deze blog wel op m’n bed typen in een met Tl-buis verlichte kamer. :-)

Ik ben gestart met de zorg in het dorp en ik krijg hierbij hulp van Dorien en Marie. Zij gaan om de beurt mee naar het dorp om te helpen. De eerst ochtend was zeer intensief, ik was daarna gesloopt. Maar het is erg mooi om dit te kunnen doen! Het zijn voornamelijk kinderen die met de meest vieze wonden komen voor de gratis zorg. Het zijn voornamelijk wonden op benen en voeten. Schoenen ontbreken vaak waardoor de wonden vol zand en hebben ze er al veel te lang mee door gelopen. De zorg is daardoor erg pijnlijk en de kinderen bijten heel hard op hun kiezen. Maar het is wonderbaarlijk en gaaf om te zien hoe ook basic materialen wonden kunnen helen. Na 3 keer zorg is er zichtbaar verbetering: wondjes zijn schoon en worden al wat kleiner. Helaas zijn er ook eigenwijze kinderen die terug komen zonder verbandje en waarbij de wond weer helemaal smerig is. De zorg is een ware attractie: een groep van minimaal 50 kinderen staat om me heen met hun neus zo ongeveer in de wondjes om te zien hoe een blanke een verbandje aanlegt. Maar goed.. Het geeft een goed gevoel om me op deze manier hier nuttige te kunnen maken en het is super om te zien dat het resultaat er mag zijn.

Vorig weekend zijn we naar Banfora geweest. Dit ligt zo’n 70 km buiten Bobo-Dioulasso. Het was heerlijk om even de drukte van de stad te ontglippen en te genieten van een prachtige natuur. Onze gids heeft ruim 20 jaar in Nederland gewoond dus kon er heel relax gewoon Nederlands gepraat worden. Ideaal! Het was een gave trip waarbij ik het mooie Afrika heb bewonderd. De natuur kenmerkt zich door afwisselend uitgestrekte kale vlakten, suikerriet velden, en mango bomen. Soms is het erg heuvelachtig, ander stukken is het land vlak. Water is zeldzaam in Burkina Faso, maar het water wat er is, is bijzonder mooi. Bij Banfora is het ‘Cascade gebied’. Hier is een waterval met zwemplaats. Heerlijk verfrissend! ’s Nachts hebben we geslapen in een basic kampement aan een meer. In het meer zwemmen nijlpaarden die zich ’s ochtends laten zien. Dus om 6u uit de veren om ze te spotten. Echt zo gaaf! Wat een logge, grappige beesten zeg. Door Burkina loopt ook een rotsformatie vanuit Timboektoe naar Ivoorkust loopt. De rotsformatie hebben we tijdens deze trip beklommen. De rotsen bij Sindou zijn erg bijzonder: op deze rotsen woonden vanaf 1400 tot zo’n 50 jaar terug verschillende stammen. Om deze plek werd veel gevochten omdat het een ideale plek was om te wonen omdat het door de hoogte een veilige plek was. Het was bijzonder om op deze plek te lopen waar de giftige takken, die van oorsprong uit Mali komen, nog overeind staan. Tijdens de gevechten werd de punt van de speer begiftigd met behulp van de plantjes. Tegenwoordig is deze plek een toneel waar onder andere filmopnames plaats vinden. En natuurlijk een toeristische trekpleister. Naast deze bezichtigingen hebben we nog een aantal dorpjes bezocht, o.a. een pottenbakkersdorpje en een dorpje waar manden met de hand worden gemaakt. In de dorpen wordt hardt gewerkt. Alleen aan het halen van je boodschappen heb je al een dagtaak want dit is een aantal uur lopen naar de markt in Banfora. Er zijn veel dorpen die geen eens stroom hebben waardoor het leven van de mensen bestaat uit werken en op tijd slapen. De mensen in de dorpen zijn een hechte gemeenschap en ze leven super eenvoudig. Dit maakte erg veel indruk op mij. Ik vind het knap dat mensen tevreden zijn met een super eenvoudig betonnen huisje, een dagtaak hebben aan het opscharrelen en bereiden van basis dingen, zoals etenswaren en water om te wassen, en dat individualisme geen plek inneemt. Echt heel mooi! En daarin zie ik dan ook een groot verschil met de stad Bobo. Ook in de stad wordt werkelijk waar alles op straat gedaan: om de 500 meter bakt een vrouw op een houtvuurtje haar producten die ze verkoopt. Maar in de stad zijn er ook de mannen die de hele dag op een bankje zitten te niksen, en zijn er de straatjongens die bedelen om voedsel voor de Iman. En dat geeft toch een andere sfeer. Een minder gemoedelijke sfeer die er in de dorpen wel is.

Tijdens deze trip hebben we in de auto heel wat uurtjes van ons afgezwaaid en geglimlacht. We waren koningin ‘Dorine’ en koningin ‘Berdiet’ (zo worden onze namen hier worden uitgesproken) Dus.. altijd al willen weten hoe het voelt om Maxima te zijn? Dan is een bezoekje aan Afrika zeker de moeite waard. ;)

Nog (maar) 3 weken en dan zit ik nu op een zachte bank met kop koffie en een stukje amandelstaaf (hoop ik). Nu het sinterklaasfeest achter de rug is, mag ik dan eindelijk van mezelf uit de laptop de kerstnummertjes laten knallen. Want dat is nu écht en eindelijk heel dichtbij. Ja ik heb zin om naar Nederland te gaan. Maar dit is toch ook wel een geweldig avontuur. In het begin werd ik wakker met de vraag hoe ik de dag toch door zou moeten komen, nu vliegen de dagen voorbij. Ja het went echt om tweede hands spullen te shoppen en te fietsen tussen de vuilnisbelten en loslopende koeien, geiten, schapen. En het went om niet even te kunnen appen, een filmpje te kijken, te internetten of chips te eten. Het participeren in deze cultuur heeft me tijd gekost maar ik voel me nu toch echt ingeburgerd. Al blijf ik natuurlijk altijd de blanke, rijke ‘baboe’ in de ogen van de mensen hier. Ik ga nog even genieten van 2 weken werken en een reis door het land met onder andere een safari!

Tot snel.