Oud & nieuw
Door: Esther & Berdien
Blijf op de hoogte en volg Berdien en Esther
04 April 2016 | India, Coimbatore
Hello dutchies!
Een nieuwe blog, ditmaal vanuit Coimbatore, het zuiden van India. Allereerst de fijne mededeling dat de telefoon weer terecht is. Na twee dagen voor detective te hebben gespeeld is de telefoon terug gegeven. :-) Vooral fijn dat onze foto’s weer terug zijn.
We begrijpen dat jullie benieuwd zijn naar welke activiteiten wij hebben gedaan in het Thomas project en wat er gedaan is met het sponsorgeld. Naast activiteiten als watergevechten, basketballen, ligretto en ballontrappen hebben we ook de school ondersteund door lesprogramma’s te maken. Zo hebben we (van overgebleven trouwkaarten) Engels lesmateriaal ontwikkeld in samenwerking met V. Ook hebben we met de kinderen posters gemaakt voor het nieuwe schooljaar. De dag voor vertrek hebben we nog een workshop gegegeven aan de ‘teachers’ over diverse educatieve spellen die zij later in het onderwijs geven kunnen toepassen.
We hebben veel nuttigs kunnen doen met het sponsorgeld:
- “Nederlands” gekookt met de kinderen, namelijk Italiaanse pasta ;-)
- (Educatieve) spelletjes gekocht en aangeleerd zoals scrabble
- Paasdiner georganiseerd
- Schooltassen met schoolspullen gegeven als afscheidscadeau aan de kinderen van het jongenshostel
- Opbergboxen waar de kinderen hun eigendommen in kunnen bewaren (de kledingkast in India)
- Geld gedoneerd aan P. & V. voor christenen in dorpen wiens huizen zijn verwoest door extremisten
Elke avond is er in het project om 19.00u een korte dienst met en door de kinderen waarin wordt gelezen, gebeden en gezongen. Woensdagavond was er een speciale afscheidsdienst. De kinderen hebben ons een zegenbede toegezongen. Halverwege viel de stroom uit maar men zong rustig in het donker door. Ten slotte hebben we hen de gekochte boxen en rugtassen overhandigd, waar zij erg blij mee zijn. Afscheid nemen was moeilijk; we hebben een fantastische tijd gehad!
Donderdag, na een hele dag reizen, kwamen we ‘s avonds om 20.00u aan in Coimbatore. De vlucht was iets vroeger, dus dat er geen welkomstcomite klaar stond konden we begrijpen. Maar na anderhalf uur wachten begonnen we ons wel zorgen te maken. Om er vervolgens achter te komen dat onze telefoons leeg waren. Uiteindelijk, na contact met HVC, hebben we een taxi genomen. De taxichauffeur heeft duidelijk nooit zijn rijbewijs gehaald. :-) Aangekomen bij het Miceal Job Centre was alles in diepe rust. Na een kwartiertje wachten was ook onze kamer klaar en was het tijd om te slapen.
De eerste dagen was het voor ons opnieuw wennen aan een andere cultuur, omgeving en een nieuw project. Van circa 15 jongens naar een project met circa 350 meiden. Maar we beginnen inmiddels onze draai hier te vinden en zijn nu bezig met het maken van een planning voor onze activiteiten de komende twee maanden.
Daarover in de volgende blog meer.
Goodbye! Esther & Berdien.
Ps. Plaatsen van reacties lijkt niet altijd mogelijk te zijn in Google chrome. In Internet explorer is dit meestal wel mogelijk.
Pps. Foto's gaan we nog proberen te plaatsen.
Een nieuwe blog, ditmaal vanuit Coimbatore, het zuiden van India. Allereerst de fijne mededeling dat de telefoon weer terecht is. Na twee dagen voor detective te hebben gespeeld is de telefoon terug gegeven. :-) Vooral fijn dat onze foto’s weer terug zijn.
We begrijpen dat jullie benieuwd zijn naar welke activiteiten wij hebben gedaan in het Thomas project en wat er gedaan is met het sponsorgeld. Naast activiteiten als watergevechten, basketballen, ligretto en ballontrappen hebben we ook de school ondersteund door lesprogramma’s te maken. Zo hebben we (van overgebleven trouwkaarten) Engels lesmateriaal ontwikkeld in samenwerking met V. Ook hebben we met de kinderen posters gemaakt voor het nieuwe schooljaar. De dag voor vertrek hebben we nog een workshop gegegeven aan de ‘teachers’ over diverse educatieve spellen die zij later in het onderwijs geven kunnen toepassen.
We hebben veel nuttigs kunnen doen met het sponsorgeld:
- “Nederlands” gekookt met de kinderen, namelijk Italiaanse pasta ;-)
- (Educatieve) spelletjes gekocht en aangeleerd zoals scrabble
- Paasdiner georganiseerd
- Schooltassen met schoolspullen gegeven als afscheidscadeau aan de kinderen van het jongenshostel
- Opbergboxen waar de kinderen hun eigendommen in kunnen bewaren (de kledingkast in India)
- Geld gedoneerd aan P. & V. voor christenen in dorpen wiens huizen zijn verwoest door extremisten
Elke avond is er in het project om 19.00u een korte dienst met en door de kinderen waarin wordt gelezen, gebeden en gezongen. Woensdagavond was er een speciale afscheidsdienst. De kinderen hebben ons een zegenbede toegezongen. Halverwege viel de stroom uit maar men zong rustig in het donker door. Ten slotte hebben we hen de gekochte boxen en rugtassen overhandigd, waar zij erg blij mee zijn. Afscheid nemen was moeilijk; we hebben een fantastische tijd gehad!
Donderdag, na een hele dag reizen, kwamen we ‘s avonds om 20.00u aan in Coimbatore. De vlucht was iets vroeger, dus dat er geen welkomstcomite klaar stond konden we begrijpen. Maar na anderhalf uur wachten begonnen we ons wel zorgen te maken. Om er vervolgens achter te komen dat onze telefoons leeg waren. Uiteindelijk, na contact met HVC, hebben we een taxi genomen. De taxichauffeur heeft duidelijk nooit zijn rijbewijs gehaald. :-) Aangekomen bij het Miceal Job Centre was alles in diepe rust. Na een kwartiertje wachten was ook onze kamer klaar en was het tijd om te slapen.
De eerste dagen was het voor ons opnieuw wennen aan een andere cultuur, omgeving en een nieuw project. Van circa 15 jongens naar een project met circa 350 meiden. Maar we beginnen inmiddels onze draai hier te vinden en zijn nu bezig met het maken van een planning voor onze activiteiten de komende twee maanden.
Daarover in de volgende blog meer.
Goodbye! Esther & Berdien.
Ps. Plaatsen van reacties lijkt niet altijd mogelijk te zijn in Google chrome. In Internet explorer is dit meestal wel mogelijk.
Pps. Foto's gaan we nog proberen te plaatsen.
-
05 April 2016 - 20:36
Wilma :
Hoi Berdien .
Leuk hoor om jullie verhalen te lezen. Veel zegen toegewenst daar samen!
Groet ,
Wilma -
05 April 2016 - 23:17
Pa En Ma:
Hallo dames in het verre India,
Wat een belevenissen, daar wordt je zelfstandig van. eindelijk hopen wij dat het deze keer wel lukt om dit bericht te verzenden. wij genieten van elke blog, en zijn stiekem wel jaloers op jullie. we bidden jullie veel sterkte en zegen toe in jullie nieuwe 'werkkring". en natuurlijk kijken we weer uit naar de volgende blog en foto's. Tot horens maar weer dan. -
09 April 2016 - 11:14
Marieke:
Hee leukerdss,
Sorry voor mijn late reactie op jullie blogs maar inderdaad deed hij het elke keer niet. Ik hoop dat hij het nu wel gaat doen.
Heel leuk om jullie blogs te lezen. Wat hebben jullie al veel meegemaakt zeg! Het liefst zou ik even een kijkje willen nemen om jullie bezig te zien haha. Jullie hebben ook al veel mooie dingen kunnen doen met het sponsorgeld, gaaf!
Het afscheid nemen zal inderdaad erg moeilijk zijn geweest omdat je voor je gevoel die kinderen toch echt achterlaat. Nu zijn jullie denk ik al wel aardig gewend in Coimbatore maar toch zal het wel even raar geweest zijn. Ineens 350 meiden, wauww. Vervelend dat het zo lang duurde voordat jullie er uiteindelijk waren, maar gelukkig zijn jullie veilig daar aangekomen.
De foto's waren ook leuk. Heel cool dat mahendi, en wat leuk om te zien dat die meiden al met stoepkrijt aan het krijten zijn :)
Ik ben echt mega trots op jullie!!!
Ik wens jullie nog een hele goede en fijne tijd daar en ik hoop dat jullie nog veel kunnen betekenen voor die mensen daar maar ook voor de meiden van het project. En ook nog veel sterkte met alles.
Heel veel kusjes en een dikke knuffel,
Marieke
PS: Ik kijk al weer uit naar de volgende blog ;) -
09 April 2016 - 13:45
Djie:
Hee Lady's
Beter dat de telefoon weer terecht is! zo beleef je tenminste nog eens wat;)
Wat een bizar verschil joh, van een paar jochies naar zoveel meiden.. en dan ook nog eens zo weinig begeleiding! nou aan uitdaging hebben jullie in ieder geval geen tekort!!
Volgens mij hebben jullie een behoorlijk druk programma, maar misschien maken jullie het daar zelf wel naar als ik zo eens zie wat jullie allemaal doen aan activiteiten en wat jullie aan spullen kopen van het sponsorgeld:) Goeie zaak en hou dat vast ook al zal het nu nog een stuk drukker worden!!
Afijn, goeie tijd nog daar en maak er iets moois van!! Take care
ps. niet stoppen met schrijven;)
-
11 April 2016 - 13:07
Iris:
Heeeee damess!!
Wat super leuk om te lezen wat jullie allemaal uitvreten daar zeg!
En wat fijn dat het wennen aan de cultuur jullie redelijk makkelijk gaat!:-)
Enne telefoon was terug gegeven? In de zin van gestolen? Word er veel gestolen? Of overleven jullie dat wel:P?
Wat mooi dat jullie in vorige bericht ook bid en dankpunten heb geschreven!
Zeker iets wat we niet mogen vergeten! En dan specifiek voor iets bidden;-)
Ik ben benieuwd naar jullie volgende verhaal! Super leuk om te lezen!
Succes, doe voorzichtig I will pray for both of you!
Veel liefs;
Iris -
13 April 2016 - 00:10
Marleen :
Girls!
Wat een omschakeling zeg! Misschien is een begeleidingsplan schrijven nog helemaal geen gek idee met zo weinig leiding!? Lijkt me een enorme uitdaging, 300 van die meiden! Maar jullie zullen er vast weer iets moois van weten te maken :)
Wel duidelijk jullie grenzen aangeven hoor! Als het te veel wordt, gewoon stapje terug doen!
Bizar dat jullie al weer over de helft zijn qua tijd.. Geniet nog maar heel hard!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
