First message from India
Door: Berdien & Esther
Blijf op de hoogte en volg Berdien en Esther
10 Maart 2016 | India, Lucknow
Hoi allemaal!
Hier onze eerste blog vanuit India! Enjoy!
Na een reis van ca. 24 uur zijn we zaterdag op onze eindbestemming aangekomen.
We hebben totaal zo’ n drie uur geslapen en verlangden naar een bed. We werden echter warm welkom geheten door P. en V. Zij behoren tot de staff van het project en spreken goed Engels. Na onze eerste Indiase maaltijd werden we afgezet bij ons ‘guesthouse’; Een voor Indiase begrippen erg luxe kamer met airco. Na een douche (kraantje met koud water) zijn we lekker gaan slapen.
Zondag hebben we uitgeslapen. We hebben in de middag de kinderen ontmoet die op het project wonen. (11 jongens, 1 meisje) We hoorden van P. en V. dat we die avond naar een belangrijke Hindoestaanse bruiloft zouden gaan dus we hebben ons daarop voorbereid. Einde van de middag hebben we zondagsschool gehad met de kinderen. We hadden aangegeven de kinderen een lied te willen aanleren en dus hebben we hen in gebrekkig Engels ‘go tell it on the mountains’ aangeleerd. (de kinderen spreken zelf ook moeizaam Engels, voor Berdien wel fijn, dan valt haar slechte Engels niet zo op :-)) Deze allereerste activiteit was erg leuk om te doen, we hebben genoten van het contact met de kinderen. Vervolgens was het tijd om naar de bruiloft te gaan. Daarvoor gingen we met de auto naar een ander gedeelte van de stad wat aanzienlijk rijker is. In onze Indianse jurken hoopten we wat minder op te vallen, maar helaas onze kleur en lengte verraden ons. (jaja, zelfs Esther is hier lang)
Omdat het maandag een vakantiedag was voor de kinderen hebben we veel tijd met hen kunnen doorbrengen. Omdat we blank zijn worden we enorm netjes behandeld. Dit blijkt uit stoelen voorschuiven zodra je ergens staat, en als je binnenkomt springen ze op van hun stoel. Dit is soms ongemakkelijk. We worden hier trouwens ‘ Esther Didi’ en ‘ Berdien Didi’ genoemd, wat zoiets betekend als grote zus. ‘s Middags hebben we meteen al wat inkopen gedaan voor het project. Verschillende spelletjes, badmintonrackets, een basket en een basketbal. Ondertussen hebben de kinderen zich met name met de basketbal al uren vermaakt! Het is gaaf om te zien dat we de kinderen hier blij mee kunnen maken dankzij het sponsorgeld dat we hebben ontvangen.
Dinsdag begon de school en voor de kinderen ‘ the exams’. Daarom is er veel studytime voor de kinderen ingepland gedurende de dag (7.00-8.00, 17.00pm-19.00, 21.00pm-22.00pm) RESPECT! :-) Maar gelukkig is er tussendoor wel tijd om spelactivtiteiten met de kinderen te doen. We hebben (zelfgemaakt) party & co gespeeld en galgje. Twee nieuwe games voor de kinderen. De twee docenten van de school die erbij waren, waren erg enthousiast over deze spelletjes en onze manier van 'lesgeven', en hebben bij V. aangegeven graag een workshop van ons te krijgen. Promoveren gaat dus gemakkelijk hier. :-) Gewoonlijk eten we ‘s middags en ‘s avonds bij P. en V. (om 14.30u en 21.00u), maar deze dag hebben we op eigen verzoek met de kinderen mee gegeten. Of dit het geweest is weten we natuurlijk niet zeker, maar het viel in elk geval niet helemaal goed.. Berdien heeft weinig geslapen in verband met nachtelijke toiletbezoeken.... (ahum).
Woensdag was Berdien nog steeds niet lekker (in orde op z’n achterhoeks :-p) waardoor Esther ‘s morgens alleen wat activiteiten heeft ondernomen.’ A very special welcome to our Dutch friends’ (inclusief handgemaakte bloemenketting) op de school heeft Berdien helaas ook mis gelopen.
Na wat rusten zijn we tegen de avond de stad ingegaan met een Riksja. We zijn daar voor het eerst in aanraking gekomen met straatkinderen. (De zogeheten ‘beggars’) Het voelt zo fout om hen af te wijzen maar we hadden geen keuze. Toen we wat eten uit onze tas haalden raadde onze ‘gids’ dat af. In een gesprek met P. hierover vertelde hij ons dat het geld meestal terecht komt bij bendes. Op het moment dat je de kinderen voedsel geeft, kunnen ze een paar stappen verder neervallen en zeggen dat jij ze hebt vergiftigd. Leden van de bende zullen dan komen om met je ‘af te rekenen’ (al je bezittingen meenemen, een hoge geldsom eisen of je in elkaar slaan). Daarnaast kun je nooit zeker weten of ze echt arm zijn; ze doen soms alsof. Heftig! En moeilijk..
Kortom, we hebben al veel gezien en ervaren van de Indiase cultuur. We zijn nog steeds enorm aan het wennen en proberen zoveel mogelijk onze Nederlandse bril af te zetten.
Erg leuk dat jullie ons volgen!
Namaste!
Berdien en Esther
Ps. Foto’s volgen nog.
Hier onze eerste blog vanuit India! Enjoy!
Na een reis van ca. 24 uur zijn we zaterdag op onze eindbestemming aangekomen.
We hebben totaal zo’ n drie uur geslapen en verlangden naar een bed. We werden echter warm welkom geheten door P. en V. Zij behoren tot de staff van het project en spreken goed Engels. Na onze eerste Indiase maaltijd werden we afgezet bij ons ‘guesthouse’; Een voor Indiase begrippen erg luxe kamer met airco. Na een douche (kraantje met koud water) zijn we lekker gaan slapen.
Zondag hebben we uitgeslapen. We hebben in de middag de kinderen ontmoet die op het project wonen. (11 jongens, 1 meisje) We hoorden van P. en V. dat we die avond naar een belangrijke Hindoestaanse bruiloft zouden gaan dus we hebben ons daarop voorbereid. Einde van de middag hebben we zondagsschool gehad met de kinderen. We hadden aangegeven de kinderen een lied te willen aanleren en dus hebben we hen in gebrekkig Engels ‘go tell it on the mountains’ aangeleerd. (de kinderen spreken zelf ook moeizaam Engels, voor Berdien wel fijn, dan valt haar slechte Engels niet zo op :-)) Deze allereerste activiteit was erg leuk om te doen, we hebben genoten van het contact met de kinderen. Vervolgens was het tijd om naar de bruiloft te gaan. Daarvoor gingen we met de auto naar een ander gedeelte van de stad wat aanzienlijk rijker is. In onze Indianse jurken hoopten we wat minder op te vallen, maar helaas onze kleur en lengte verraden ons. (jaja, zelfs Esther is hier lang)
Omdat het maandag een vakantiedag was voor de kinderen hebben we veel tijd met hen kunnen doorbrengen. Omdat we blank zijn worden we enorm netjes behandeld. Dit blijkt uit stoelen voorschuiven zodra je ergens staat, en als je binnenkomt springen ze op van hun stoel. Dit is soms ongemakkelijk. We worden hier trouwens ‘ Esther Didi’ en ‘ Berdien Didi’ genoemd, wat zoiets betekend als grote zus. ‘s Middags hebben we meteen al wat inkopen gedaan voor het project. Verschillende spelletjes, badmintonrackets, een basket en een basketbal. Ondertussen hebben de kinderen zich met name met de basketbal al uren vermaakt! Het is gaaf om te zien dat we de kinderen hier blij mee kunnen maken dankzij het sponsorgeld dat we hebben ontvangen.
Dinsdag begon de school en voor de kinderen ‘ the exams’. Daarom is er veel studytime voor de kinderen ingepland gedurende de dag (7.00-8.00, 17.00pm-19.00, 21.00pm-22.00pm) RESPECT! :-) Maar gelukkig is er tussendoor wel tijd om spelactivtiteiten met de kinderen te doen. We hebben (zelfgemaakt) party & co gespeeld en galgje. Twee nieuwe games voor de kinderen. De twee docenten van de school die erbij waren, waren erg enthousiast over deze spelletjes en onze manier van 'lesgeven', en hebben bij V. aangegeven graag een workshop van ons te krijgen. Promoveren gaat dus gemakkelijk hier. :-) Gewoonlijk eten we ‘s middags en ‘s avonds bij P. en V. (om 14.30u en 21.00u), maar deze dag hebben we op eigen verzoek met de kinderen mee gegeten. Of dit het geweest is weten we natuurlijk niet zeker, maar het viel in elk geval niet helemaal goed.. Berdien heeft weinig geslapen in verband met nachtelijke toiletbezoeken.... (ahum).
Woensdag was Berdien nog steeds niet lekker (in orde op z’n achterhoeks :-p) waardoor Esther ‘s morgens alleen wat activiteiten heeft ondernomen.’ A very special welcome to our Dutch friends’ (inclusief handgemaakte bloemenketting) op de school heeft Berdien helaas ook mis gelopen.
Na wat rusten zijn we tegen de avond de stad ingegaan met een Riksja. We zijn daar voor het eerst in aanraking gekomen met straatkinderen. (De zogeheten ‘beggars’) Het voelt zo fout om hen af te wijzen maar we hadden geen keuze. Toen we wat eten uit onze tas haalden raadde onze ‘gids’ dat af. In een gesprek met P. hierover vertelde hij ons dat het geld meestal terecht komt bij bendes. Op het moment dat je de kinderen voedsel geeft, kunnen ze een paar stappen verder neervallen en zeggen dat jij ze hebt vergiftigd. Leden van de bende zullen dan komen om met je ‘af te rekenen’ (al je bezittingen meenemen, een hoge geldsom eisen of je in elkaar slaan). Daarnaast kun je nooit zeker weten of ze echt arm zijn; ze doen soms alsof. Heftig! En moeilijk..
Kortom, we hebben al veel gezien en ervaren van de Indiase cultuur. We zijn nog steeds enorm aan het wennen en proberen zoveel mogelijk onze Nederlandse bril af te zetten.
Erg leuk dat jullie ons volgen!
Namaste!
Berdien en Esther
Ps. Foto’s volgen nog.
-
10 Maart 2016 - 13:20
Klaasje :
Ha meiden!
Meteen jullie blog gelezen. Wat een ervaringen en indrukken zul je zo de eerste dagen al opgedaan hebben.
Fijn dat jullie daar zo goed opgevangen werden:-)
Enjoy en succes met de werkzaamheden.
Liefs.
Klaasje -
10 Maart 2016 - 15:13
Nancy Renfurm :
Opknappen he Berdien.
Leuke reisverslag. Leuk te lezen waar jullie nu al mee begonnen zijn.
liefs en groetjes Nance.
-
10 Maart 2016 - 15:21
Marleen :
Hoi meiden,
We zitten hier lekker in het zonnetje, jaja hij schijnt hier ook! en hebben onder de lunch jullie blog gelezen. Wat schrijven jullie leuk! Zo te lezen inderdaad al aardig de cultuur ingedoken, vet! Wat schrijnend he, dat ze zo met de armoede omgaan. Kijken jullie maar goed uit met die wilde blonde haren! En succes op de talenschool ^^
Liefs van het thuisfront -
10 Maart 2016 - 16:15
Jisca:
Ha meiden,
Leuk om jullie bericht te lezen!
Wij bidden jullie een hele goede tijd toe in India.
Breng je onze 'warm greetings' over aan iedereen in project Thomas?
En hartelijke groeten voor jullie van het hele HVC-team!
Jisca | Stichting HVC -
10 Maart 2016 - 19:29
Familie Mauritz:
Ha meiden,
Wat fijn om te horen dat jullie veilig op je eerste bestemming zijn aangekomen en zelfs al actief bezig zijn in het project! Erg leuk geschreven, jullie eerste verslag.
We wensen jullie een hele fijne tijd toe en kijken nu al uit naar jullie volgende blog...
Liefs vanuit Nunspeet,
Alle Mauritzjes -
11 Maart 2016 - 11:29
Karin Hoencamp:
Wat een mooi eerste bericht hebben jullie geschreven. Jullie hebben al best veel meegemaakt. Het ga jullie goed en een hele mooie, leuke en goede tijd toegewenst! -
11 Maart 2016 - 16:58
Arie En Jo:
Hee dames,
Wat een leuk verhaal! Heerlijk begin, met zo'n koude douche. Fijn dat jullie zo goed en gastvrij zijn ontvangen! En zo'n bruiloft gelijk, dan zit je er wel meteen helemaal in..
Uit de hele blog proeven we dat jullie genieten, verwonderen en mee lijden. (Al hebben jullie blijkbaar niet zulke goede ervaringen met nieuwe dingen proeven ;) Hopelijk gaan jullie lichamen snel wennen aan het voedsel daar, zal toch even een omslag zijn.) Heftig om te lezen hoe het gaat en welke spelregels er dan blijkbaar bij horen. Wel een fijn idee dat jullie iemand hebben die dit soort dingen uitlegt. Doe voorzichtig en geniet; veel zegen gewenst! Wij zijn alvast benieuwd naar de volgende blog!
Kusjes, Arie en Jo -
15 Maart 2016 - 20:11
Marit:
Ha Berdien,
Leuk om wat over je te lezen!
Ik mis je wel hoor (ben vorige week niet eens zelf gaan zwemmen;))!
Geniet van alle mooie en bijzondere ervaringen!
Liefs Marit -
16 Maart 2016 - 20:20
Ben :
Het blijft leuk om te lezen... Genietze ;) -
18 Maart 2016 - 15:30
Esther En Berdien:
Bedankt voor de leuke reacties! Een nieuwe blog volgt binnenkort. Het is erg gaaf om te merken dat jullie meeleven. We hebben inderdaad al veel mee gemaakt! -
19 Maart 2016 - 14:41
Stephan:
Leuk om te lezen Berdien! Ga zo door en geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
